سنتز و ارزیابی کاتالیست زئولیتی و بررسی سینتیک و مکانسیم واکنش همپارشدن هیدروژنی (هیدروایزومریزاسیون) نرمال هپتان

در این مطالعه ابتدا دو نمونه از زئولیت بتا با نسبتهای سیلیس به آلومینیم (si/al) 11.7 و 24.5 سنتز گردید. که برای سنتز این دو نمونه از روش هیدروترمال و از شابلون تترا اتیل آمونیم هیدروکساید استفاده شد. سپس با روش تلقیح مرطوب وبه کمک ماده هگزاکلروپلاتینک اسید (حل شده در محلول0.2نرمال یون پیشرو cl-)، سه درصد متفاوت از پلاتین یعنی 0.2%، 0.5% و 1.2% بر روی زئولیت بتا نشانده شد. سپس بر روی 6 نمونه کاتالیست ساخته شده تست راکتور بستر ثابت در دماهای c? 230 , c? 250 و c? 280 ،با سرعت فضایی متفاوت خوراک هپتان و نیز نسبتهای گوناکون از جریان هیدروژن به هیدروکربن، به صورت hr -13.28-1.64whsv= و14-6n-h2/n-hc= انجام گردید. .با افزایش دما واکنش میزان تبدیل افزایش یافته ولی گزینش پذیری به شدت کاهش می یابد. ولی دو پارامتر سرعت فضایی خوراک و نسبت n-h2/n-hc. اثر معکوس دارند. مشاهده شد که با افزایش نسبت si/al از 11.7 به 24.5 میزان تبدیل نرمال هپتان افزایش می یابد. همچنین مقدار بهینه در صد پلاتین در کاتالیست ثابت نیست و بلکه تابع نسبت si/al کاتالیست است نسبت ایزومرهای تک شاخه ای به چند شاخه ای با یک تابع خطی از میزان تبدیل نرمال هپتان قابل ارایه است. این رفتار خطی مستقل از تمام شرایط فرآیندی ( نسبتهای متفاوت si/al : میزان جزء فلزی: دمای واکنش: whsv و نسبت مولی هیدروکربن به هیدروژن در خوراک ) است. این مشاهده بیانگر آنست که در واکنش ایزومریزاسیون ابتدا ایزومرهای تک شاخه ای تولید شده و سپس این ایزومرهای تک شاخه ای به ایزومرهای چند شاخه ای تبدیل می شوند.